Doğa Üzerine

Doğanın alt yapısı şiddettir. Şiddetin alt yapısı korku, Var olan  her şey kendinden daha zayıf olanı yok etme üstüne kuruludur. Doğa'nın şiddet ile kendini var etme çabası salt değildir. Korku şiddetin doğuşunda  en önemli etkendir. Korku doğuştan gelen tek duygumuzdur. Çünkü canlı türü bilmediği bir alandadır. Bilinmeyen korkutucudur. Şüphe korkunun içinde gelişen alt duygudur. Şüphe korkunun anahtarıdır. Anahtar alanın için de döndüğünde korku mekanızması devreye girer.  Doğa ve üzerindeki bütün canlılar korkuya programlanmıştır. Korku varlıklar da ki fren mekanızmasıdır. Varlığın hayatı tehlikeye girdiğinde korku mekanızması işleve girer, bu işlev sonucu canlı varlık, doğada kalabilmek için kendini savunur, kendini savunma doğanın canlı türünü aç bırakmasına karşılık saldırı yaparak kendisinden daha zayıf bir türü yok ederek kendi varlığının devamını sağlar, korku temelli bütün eylemler bir başka korkunun yaratımına sebeb olur.  Bir kedinin bir fareyi öldürmesi, fareler için daha fazla korku geliştirecek bu gelişme sonucu fareler daha saldırgan olacaktır. Kedi ise fareyi yok ettiği için doğa tarafından daha güçlü bir tür tarafından saldırıya ugrayacaktır...

Hiç bir canlı türü korku mekanızmasının dışında hareket etme eylem yapma kabiliyetine sahip değildir. Doğa bir taraftan  kendini bozan bir taraftan kendini yenileyen faktörler bütünüdür. Doğanın düşündügü tek nokta oluş ve  bozuluştur. Doğa benim gözüm de zayıf olan tarafı, bozuluş yapar, varlık bunu şiddet olarak algılar fakat doğa buna oluş ve bozulus olarak davranır sonra bozuluştan daha güçlü bir oluş meydana getirir. 

Doğa en iyiye ulaşma çabasında kendini sürekli yenileyen  büyük, devasal soyut ve somut zihindir.