Emin ve Kuşu Hüzün.. hikayesi
Emin , ağır adımlarla sahilde yürüyordu. Elinde kuş kafesi, içinde çok sevdiği muhabbet kuşu hüzün vardı , Emin gözünü bir an olsun ,kuşu hüzünden ayırmıyordu. İleride'ki banka oturacaktı.martılar çöp tenekesinin orda birikmişler ,kargalarla itiş dövüş yapıyorlar. Bir kaç metre ileri'den geçen sandalcı Ökkeş , bir yandan kürek çekiyor bir yandan kafasına şarabı dikliyor. Güneş en kavurucu anını sergiliyor , karşı tarafta suya dokunup kaçan leylekler , evlerin pencereleri açık , bakkal Mehmet ekmekleri rafa diziyor ,Fatih'in üst tarafında yine yangın var galiba , bacalı vapur birden kornası'nı çaldı . İçi dışı her tarafı is , sabun köpüğü gibi köpürüyor deniz ,sersemleşti martılar ,kargalar yorgun, Emin banka oturdu, sonra kuşu hüzünü yanına koydu. Kulağını kafese yaklaştırdı.. Emin : Ne diyorsun hüzün Hüzün : hava bugün çok güzel degilmi ? Emin: evet iyi ki geldik.. Hüzün : beni salmıyacakmısın ?