Muzaffer Günaltay

MRF

Şubatın 28' i Ne dersin  Bugün de  Sevelim mi ? Kaldığımız Aşk'tan

Farkında değilsin ama,  sende çok güzelsin be... O gözlerin var ya  Hey yavrum hey....

Aşk solcudur

Ben de öyle düşünmüştüm... Bir bakıyorsun, Aşk, yakıyorsun...

Ah...Matilda Hem... Ben senin gözlerinde gördüm aşk'ı İstersen yüreğine yap  Taş baskı...

Ne demiş müslüm baba... Senden isediğim çok şey değil ki Uzaktan uzağa, Bir gül sen yeter...

Acı çekiyorum  Ve fakat  Acı bunun farkın da değil...

Ben de sen  Sen de Sen Sen se ben Ben se sen  Boş ver... Boş...

Eskiden olsa kaçardın... Şimdi, hiç bir yere kaçamıyorsun... Kalbimin duvarlarına  Çarpıyorsun Oysa zamanın 'da Kapı açıktı... Değil mi ?

Hiç konuşmadık değil, seninle  Çok konuştuk... Günlerce, aylarca, Yıllarca Sana çok şey anlattı gözlerim... Dinledinmi? Kalbimi tut  Avucunda  Lütfen  Sevgilim  Lütfen  Ne fazla sık  Ne fazla serbes bırak...

Erkan Sonel

Tutuldun, kaldın Bir deli rüzgara Koş şimdi Zamana...

İnsan bu  Mavi'ye düşkün  Mavi'ye tutsak Mavi'ye uzak 

İnsan bu ansızın yalnızlığa gömülür. insan içine kazar farkında olmadan zaman hançerinin ne kadar derine battığını yine zamanın bir parçası olan an gösterir. Günler doğar güneş batar hep bir oyalamacanın mimik kokan ifadesidir bu... aslında ne gün doğar ne batar. Sadece sessizlik devrilir bir tarafa sonra devinimin etkisi ile diğer tarafa, zaman hançerini kalpten çıkarmaya başladığında asla ona güvenme, çünkü daha derine sapalanacak olan zamanın kendisine yer açmasından başka bir şey değildir. Bu...

Melek mosso

Fuat abi

Giderek derinleşiyor  İçimde ki sızı Günden güne uzaklaşıyorum  Kendimden Basaramiyacagim galiba  Bu savaştan çıkmayı...

Melehat pars

Sonra fark etti ki, zamanın için de biraz fazla yer kaplamıştı. Kendine ait olandan daha fazlasına süzülüvermişti. Başkalarının kontrol edemediği zamanlara göz dikmişti. Müthiş bir zaman kargaşası içinde,  mağrur bakan, gökyüzünün maviliğine kanatları ile vuran beyaz bir güvercinin kanatlarındaki bilinmeyene uçmak telaşıydı belki, olması ihtimaldi tabii ki ama olabilmemesi de başka bir ihtimal, biraz şüpheli biraz kaygılı, biraz içinden dökülen kuruntu, zamandan çalabildiğini düşündü oysa çok tatlı bir hırsızdı. Zaman kapıyı açık bırakmıştı. O  bunun göğüs kafesini zıplatan, kabartan bir hırsızlık meselesi değil, bir tür göz yumma olduğunu anladığında,  gagasının altında parıldayan pembemsi dudağı büzüştü. Korktu. Kanatlarından dökülen tüylere bakıyordu...

Bazen hayaller, insanın canını acıtabilir... Bir resim bile olmayan hayal, gerçek ile gerçek gibi'sinin arasında olan bir his değil mi sadece... İnsanın içinden çıkan bir şey nasıl olurda yine insanın  kendini yaralar...

Ben hiç sevmemişim O beni sevmiş oysa  Onun ateşiymiş Beni böyle yakan O ateşmiş  Ben se kül...