Gibi...
Bir şey olmasına gerek yok Olan bir şey yeniden olmaz... Eylemsizliğin nedeni Uzağı görememek Şok etkisi gibi...
Kayıtlar
Sana Bunlar
Onu gördüm.. O da beni gördü Ben onu yeniden gördüm O ne gördüğünü fark etmedi... Ben ne gördüğümü fark ettim O fark ettiğimi fark etmedi..
kurallar
Oyunun Kurallarını bilmeden Kuralları yıkmak Aptallık Oyunun Kuralları bildikten sonra Kuralları yıkmak Ustalıktır. ...
Düzen..
Düzensizlikten kaçıyorum Hayatımı, Düzene koydum Düzenli Sex, Alkol , sigara ve Aşk alıyorum Düzenli ölüyorum...
Alan Boşluğu
Bir kavramdan diğer bir kavrama geçisin yolu bu kadar kolay gelişigüzel olmamalı öznenin, nesneye dönüşmesi arasındaki geçiste bir muğlaklık gözardı edilen şüphe bulunuyor, oradaki boşluk tanımlanamıyor. Kırılma noktasındaki, o an ın ötesine geçerken hissedilen süreç nerede? Bir kavram diğerine dönüşecekse aradaki boşlukda kavramın önemi belirtilmeli isim koyamıyorum bu boşluğa ama Eylemin, eylemsizliğe dönüşümünü sağlayan, zihinsel boşluk gibi..bu zihinsel boşluğun farklı özne ve nesne geçişlerinde parçalanarak, sayılamaz dağılımını fark ediyorum..Bordieu nun alanlarının dışında bir yer burası..
Düşünmek
Çok acıklı hikayeler yazdım, dramatik, kurgular kurdum. Ne gerek vardı diyorum bazen. Karakterlerim hep üzgün...ne gerek vardı onları yaratmaya... Bazen düşünmüyor değilim..
tutku
Sevgi, tutku ve aşk Bir birinden farkı kavram Senin ki tutku sanırım. Aşka döndüğünde Beni göremezsin... Benden başkasınıda
Prenss
Şimdi sen her yazdığımı Okuyorsun.. Ben ise Her okuduğunu Yazıyorum... Bu gece bu kadar yeter.. Beyaz atlı prennss Arkası...
Gözlerle Savaş...
Ne kadar kaçabilirsin ki gözlerinden, Savaşı sen çıkardın, Eninde sonunda yenileceğini sende biliyorsun. Kazanmak istedikçe daha çok ve daha güzel yenileceksin.. gözlerle savaşılmaz...
Sobe
Bazen kendinden öyle uzaklaşmak istersin, öyle saklanırsın ki, bir yanının diğer bir yanını sobelemesine izin vermezsin..
Krallar
Sıkıldım artık bu korkak kalbi Yetersiz aklı taşımaktan Kralların soytarı olduğu Bir ülkede...
Sağır
Bas bas bağırdım.. Kimse duymadı... Meğer, Yolu kaybettigimi çok sonra anladım Sağırlar ülkesindeymişim...
Karakterler
Mesela sen şimdi, yazılmamış bir hikayenin karakterlerinden birini süt ve gözyaşı ile besliyorsun, hikayenin karakteri senden koptuğunda hissedeceksin içinde oluşan boşluğu ama hep hayranlıkla bakacaksın senden doğan karaktere. çok uzak zamanlardan bile karakterler insanlar gibi değildir onlar çok uzak zamanlarla, bilinmez bir dille konuşabilirler, senin benimle konuştuğun gibi...
Kendime
Bir savaş çıkmış, sen de yaralanmışsın kimin yaraladığının ne önemi var önemli olan o duyguya erişmenin kutsal oluşu... Her gün her an bir yerlerde bir şeyler ölüyor bir şeyler doğuyor, bir şeyler duruyor..şey olduktan sonra, faktörlerin ne anlamı var. İçimizde boğuştuğumuz yine kendimiz aslında, çok makul hesaplar yapıyoruz, her seferinde borçluyuz... Öyle değil mi ? Bu gün yine çok fazla şey yazdım...çok şey anlattım içimdeki sana, Umarım anlamışımdır kendimi..
O, an
Nedenlerin ve Nasıllarım üstüne düşünmek, zaman kaybı olması gereken olur, tuzağa düştüysen neden ve nasıl düştüğünün bir önemi yok artık. Bazı tuzaklar insanı özgürleştirir, tuzakları da sever insan, o an..
Bir Garip story
Zamanın içinde başka bir zamana yolculuğum sessiz sedasız, çınarların yaprakları bir bir dökülüyor, rüzgarın doğayı paslı elleri ile okşamasımı bu? dönemin Fransasında bir palermoutun içinde arka koltuktayım. Cam yarı açık pencerenin kenarına yapışmış parmaklarım. Rüzgar göz kapaklarıma anestezi yapmış gibi..bir iki sokak arkadan geçen gece treni, sireni çala çala apar topar gidiyor. Tekerleklerindeki dişliler. Bir bir yere dökülülüyor. İstasyonları geçtikçe kömür bitiyor vatman yavaşlayan trenin içinde bir sağa bir sola koşturuyor. Localardan birinde gördüğü prensesi dudağından öpüyor. Prenses bu ateşli öpücük karşısında süt veren gögüslerinden birini vatmanın ağzına dayıyor. Elindeki prodan içen prenses vatmanın kulağına cigerindeki dumanı bir anda boşaltıyor. Duman vatmanın zihninde halkalar çizerek ilerliyor. Karanlık bir tünele giriyor tren, tünelin karanlığı, kömürün yokluğu ve zihninde balerin gibi dönen duman. Vatmanın gözlerini yakıyor. Gözünden yaş geliyor prensens...
