Daha kötü ne olabilir ki
Daha Kötü ne olabilir ki
Kayıtlar
Madam Benet...
Koybolmuş bir sehirdeyim, etrafıma baktığımda yanımdan geçen bir sürü ceset görüyorum. Koşarak geçiyorlar bazen, bazen durarak, yanılsamalar, gölgeler görüyorum. Gölgeler yanımdan gectiğinde kafaları alnıma çarparak geçiyor. Bir evden çan sesi sokağa taşıyor. Çan sesinin en son yankı yaptığı yerde, gıcır parlayan kıpkırmızı bir araba ateş rengi, içinde iki sevgili birbiri ile ölesiye sevişiyor. Arabanın aralık camından rüzgar ılık ılık esiyor gece rüzgarı. Bir kedi arabanın kaputunun üzerinde onları izliyor. Etrafta oynayan bir kaç çocuk toplarını kaçırıyor top arabanın kapısına vuruyor. Sevgililer ateşli aşklarından bir anda uyanıyor. Arabanın içinde biriken rüzgar kulak uğultulu bir şekilde arabanın antika küllügünden girip kapının arkasından sızıyor. Gölgeler arabanın etrafında dönüyorlar, kaportaya çarpan gölgeler. Sevgililer gölgeleri izliyor.. Sokağın başından ikinci evde oturan madam benet gözlüklerini takıyor pencereye doğru yürüyor, Sokağın sonundaki arabaya bakıyor. Gölgeler ...
iç
Şimdi olan, Daha önceden olmuştu zaten Sadece hissetmemiştin Şimdi hissettin Neden ? İstemiştin çünkü Şaka gibi Nereden bilirdin Gerçekmiş Bir bardak su iç İç yanmasın...
Rahat Uyumayın
Bazı, duygular vardır. Ölmeden önce hisseder insan, eskiden beri yerleşmiş bir düşüncedir. Öleceğini hissetti derler, insanların çoğu bir seylerin ters gittiğini hisseder, galiba öleceğim der. Daha önce bakmadığı pencereler açılır önünde. Hayvanlarda öyledir aslında onlarda öleceğini hisseder. Çığlık çığlık bağırırlar, huzursuzluk gözlerinden okunur. Köpeklerin gözlerine bakın. Ne kadar uykusuzlar, uykularını kaçırdınız onların, bir birlerinin gözlerinde katillerini mi görüyorlar acaba, çok uykusuzlar çok! Rahat uyumayın...
Aşık oldun - Şiir
Sessiz, ıssız garip bir şehir Kaybolmuş bir an Oldu bir kere, Gözlerine baktım... Aşık oldun... bir kaç kez..
Yönetmenin Bakışı
Hayat git gide anlamsızlaşıyordu, herşey anlamını yitiriyordu. içinde olduğum çarpılmış zamanında ardarda attığım o yalnızlık çığlıklarını, kimse duymuyordu. Parmak uçlarımdan girmiş beynime doğru tırmanan sıtma titremesinin benzeri bir tür ruh titremesi saımıştı. Beni, çok yalnızdım. Paçlarıma kadar çaresizlik içindeydim, hatta o kadar çaresizdimki, umudun aklımdam çıkmayacak kadar baskılandığı bir tür haleti ruhiye, bıkkınlık ve yeniden başlama heyecanı böyle bir mesel benim ki, o beni anlıyordu, gözlerinden biliyordum. Ama ya öteki, Anlamak hissinden bir haberdi. Bu dünyada anlamak hissinden kendisine düşen payın nerede olduğundan haberi yoktu ve arastırma gereği bile duymuyordu. Ama öbürü öyle değildi anlamak için elinden geleni yapıyor. anlama hissinin her notasını çözümleme gayreti içindeydi. İzliyordum. Tutsaklığa benzeyen bir hal içinde bekliyordum. İçinde olduğum boşluklar arasında bir koşturmaca içindeydim. Her boşluk başka bir boşluğun ya başı ya sonuydu. Sonra bir anda kame...
Aşk nedir siz'ce?
Aşk öyle kolay geçistirilecek bir şey değildir bir tür beyin hastalığı diyorum ben buna, dünyanın çok derinliklerinden gelen, bir giz bir enerji bana göre, her tür canlıda ortaya çıkabilen bir şey, insan biraz daha utangaç aşkın kendisine uygun olmadığını düşünür. İnsan aşkı gördüğünde gözlerini kaçırır. Bayılacak gibi olur. Konuşamayacak gibi olur, işte buna ben beyin hastalığı diyorum bir tür ruhsal tutulma, hastalıkların en akıllısı en dikkatlisi, istenmediğini fark ettiginde daha çok istila yapmaya çalışır. Aşk tatlı bir hastalıktır. Ve herkezde ortaya çıkmaz. Ruhun derinliklerine damlar her an ve zaman onun gıdasıdır. Zamanla büyür zamansızlıkla yok olur gider...aşk zamanın içinde bir bilmecedir hiç çözülmeyen...
uyumsuz
Bazen, askıda duran ceketimi alıp gömlegimi giyip, birde papyon takıp, hızlı adımlarla zamanın içinden geçip, Thomas more nin zihnindeki o ütopyaya gidesim var. Gidip de gelmeyesim var kusurlu bir nefes alıştan, kusursuz bir nefes alışa yolculuk bu içimde, zihnimde hayallerimde çürüyen bu dünyadan kaçış, duvarlarında çapraz dönmüş çerceveli odalarından çıkış, hani uyumsuzum ben demiştim ya sana bir ara. bazı insanlar yaşadığı coğrafya ile uyumludur. Onların sinir uçları ölüdür. Ben öyle değilim. Benin kavgam kendimle içindeki boşlukla,..